روش‌های تامین مالی

تامین-منابع-مالی

تامین مالی

تامین منابع مالی بنگاه‌های اقتصادی از طریق دو روش، استفاده از منابع داخلی شرکت‌ها و یا استفاده از منابع خارجی انجام می‌پذیرد. در روش استفاده از منابع خارجی، منظور می‌تواند هم منابع داخل کشور و هم منابع خارج کشور باشد که به تفکیک به توضیح آن می‌پردازیم.


منابع داخلی شرکت‌ها

استفاده بنگاه‌های اقتصادی برای تامین مالی از ســرمایه و سهام، سود انباشــته، سود سهام پرداختنی، اندوخته‌های قانونی و احتیاطی، فــروش دارایی‌هــا، وام دریافتی از شــرکا وحســاب جاری شرکا در واقع استفاده از روش‌های داخلی یک شرکت برای تامین منابع مالی می‌باشــد که برای ادامه فعالیت‌های عملیاتی با کمترین هزینه سرمایه مورد استفاده قرار میگیرد. این روش معمولا به علت ریسک و هزینه کمتر، مورد استقبال شرکت‌ها قرار می‌گیرد.

منابع خارجی تامین مالی

 هنگامی که به هر علتی شرکت و یا بنگاه اقتصادی نتواند از طریق منابع داخلی خود، تامین مالی را انجام دهد از منابعی خارج شرکت استفاده می‌کند که خود آن نیز به دو بخش منابع داخل کشور و خارج کشور تقسیم می‌گردد.

منابع داخل کشور شامل بازار سرمایه، بیمه و بانک ها می‌باشند. برای مثال بانک‌ها از طریق قراردادها و تسهیلات مختلف در راستای حفظ قوانین اسلامی اقدام به تامین منابع مالی نموده‌اند. برخی از این قراردادهای بانکی شامل: قرارداد تسهیلاتی مضاربه، قرارداد مشارکت مدنی، قرارداد فروش اقساطی، اجاره به شرط تملیک، قرارداد جعاله بانکی، قراردادهای تجهیز منابع، قرارداد سپرده قرض الحسنه، قرارداد سپرده مدت دار، قراردادهای تخصیص منابع، قرارداد قرض الحسنه، قرارداد مشارکت، قراردادهای مبادله‌ای می‌باشد.

گاهی نیز تامین سرمایه از طریق پذیرش شرکت‌ها در بورس اوراق بهادار انجام می‌پذیرد که دارای مزیت‌هایی از جمله سهولت تامین مالی برای طرح های توسعه از طریق انتشار اوراق مشارکت می‌باشد.

شرکت های بیمه نیز می‌توانند از طریق تخصیص منابع خود در نظام مالی کشور تاثیر گذاشته و علاوه بر آن با پوشش ریسک فعالیت‌های مالی و اقتصادی فرآیند تامین مالی را تسهیل نماید.

 

تامین منابع خارج از کشور

تامین منابع از خارج از کشور از دو روش قرضی و غیرقرضی صورت می‌گیرد. روش قرضی شامل فاینانس، ریفاینانس، یوزانس، خطوط اعتباری و وام‌های بین المللی می‌شود.

روش های غیر قرضی نیز شامل سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم و تجارت متقابل می‌شود.(این روش می‌تواند میان شرکت‌های خصوصی بزرگ داخلی در پروژه های کلان نیز انجام پذیرد.)

انواع قراردادهای سرمایه‌گذاری غیر مستقیم شامل تمامی قراردادهای تملک از جمله BOT، )ساخت، بهره برداری، واگذاری) BOO( ساخت، بهره برداری، مالکیت) BLT( ساخت، اجاره، انتقال) BLO( ساخت، اجاره، بهره برداری) DBOM ( طراحی، ساخت، بهره برداری، نگهداری) ROT ( احیاء، بهره برداری، انتقال)ROO( احیا، بهره برداری، مالکیت(  می‌شود.

انواع قراردادهای تجارت متقابل شامل معاملات تهاتر، خرید متقابل، افست، بیع متقابل، اوراق قرضه، جبران  است.

 

 

نظرات کاربران
دیدگاه خود را بیان کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.